حالا دیگه شب و روزمون به هم دوخته شده. من یکی که باور نمیکردم این قدر سریع اتفاق بیفته. همین چند روز پیش بود که در صف نان بربری همه از مرده بودن شهرمون می گفتن
وقتی دیشب با احمد و فرشید رفتیم تظاهرات و لباس شخصیها سر رسیدن هنوز داشتم به نوشته بزرگی که بالای کوه مشرف به کرمانشاه کار کرده بودیم فکر میکردم.
راستش اولش ترسیدم. گاز اشک آور چند متری ما فرود اومد و بعد هم سر و کله باتون ها پیدا شد.
ادامه مطلب
https://tinyurl.com/zb9mvkvk
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر