اگر کسی سالهای آغازین حکومت خمینی را تجربه کرده باشد، میداند که او پیشبرد سیاست سرکوبش را با چماقداران حزباللهی شروع کرد. همان لات و لمپنهایی که بعدا لباس کمیتهچی و سپاه و بسیجی بتن کردند در نقش« امت حزب الله» با شعار حزب فقط حزب الله رهبر فقط روحالله به خیابان می آمدند و با حمله وحشیانه به میتینگها و تجمعات سیاسی گروهای دیگر در ظل حمایت نیروهای رسمی و شخص خمینی سیاست سرکوبش را پیش می بردند.
این نحوه عملکرد دو ویژگی و امتیاز برای حکومت داشت؛ اول اینکه کار سرکوب پیش می رفت و خیابان و معابر و دانشگاهها را برای نیروهای سیاسی دیگر نا امن میکرد. در ثانی قیمتی هم نمی پرداخت. چون مسئولیتش را حکومت نمی پذیرفت و یک کار مردمی!و خود جوش! محسوب می شد.
ادامه مطلب
https://tinyurl.com/56jyw5tk
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر